Budowa Nord Stream II, lata doskonałych interesów z Federacją Rosyjską, lekceważenie zagrożenia ze strony Moskwy. Politykę Berlina niektórzy oceniają jako błąd. W rzeczywistości przynajmniej w części był to plan budowania rosyjsko-niemieckiego ładu. Słowa o naiwności są wersją dla naiwnych.
Nie chodzi tu rzecz jasna o typowe dla części polskiej prawicy machanie szabelką, wrzaski, że wszystko, co złe, pochodzi z Niemiec. Ważne jednak by skończyć z typową dla części liberałów i lewicy naiwnością. Polityka to gra interesów. Niemcy są faktycznie naszym największym partnerem handlowym. Budowanie dobrych relacji jest istotne. Pamiętajmy jednak, że zbieżność interesów nawet w wielu sprawach, nie musi oznaczać, że we wszystkich. A są też kwestie, gdy te interesy są całkiem sprzeczne. Na pewno dotyczy to kwestii rozliczeń historycznych. W stopniu jeszcze większych relacji z Rosją. Niemiecka polityka może być uznawana za naiwną, jednak tylko przez naiwnych. Strategia ocieplania wizerunku z Moskwą sięga jeszcze zimnej wojny, czasów, gdy ZSRR trzymał się mocno. A SPD, czyli niemiecka socjaldemokracja od lat prezentowała kurs mocno prorosyjski. Kulminacją była oczywiście polityka Gerharda Schroedera, kanclerza przełomu tysiącleci. Schroeder po zakończeniu kariery dostał ciepłą posadkę w Gazpromie. To mówi samo za siebie.
Czy znów powrócą do szkodliwej współpracy?
Bardziej skomplikowana jest sprawa CDU. Wśród Chadeków zdarzali się politycy jednoznacznie asertywni wobec Wschodu i życzliwi wobec USA. Nie dotyczy to jednak ekipy Angeli Merkel, która Republiką Federalną z ramienia Chadecji rządziła w latach 2005 – 2021. To ona upierała się na budowę gazociągu NordStream 2, czym – oczywiście nie bezpośrednio – wzmocniła rosyjską gospodarkę, tę samą, która finansowała machinę wojenną Władimira Putina. Zajmujący się polityką niemiecką serwis Berliński Tygiel, przybliżył czytelnikom książkę „Das Versagen”. Publikacja niemieckich dziennikarzy śledczych poświęcona jest relacjom rosyjsko-niemieckim. Rozmowy z autorami odmówili zarówno Gerhard Schroeder, jak i Angela Merkel. Była pani kanclerz miała powiedzieć prezydentowi Walterowi Steinmeirowi (który akurat do publikacji się wypowiedział), że przyznanie się do błędu uznaje za błąd. Kluczowe jest pytanie, czy świadomość błędu mieć będą obecne niemieckie elity. Czy może, gdy na chwilę ucichną działa, powrócą do dawnej polityki wygodnej, choć bardzo szkodliwej dla naszej części świata biznesowej współpracy z moskiewskim reżimem?
